Humor

In mijn (lange) Curriculum Vitae staat onder andere: begeleider bij het bollenpellen van kinderen. Ik werkte destijds in een groot bollenbedrijf waar werk was voor kinderen vanaf 13 jaar. Vanwege mijn Jeugdwerk-ervaring was het een logische stap om dit te doen.

Met een collega mochten wij dagelijks 60(!) kinderen ontvangen die bij ons kwamen werken. Pellen aan de kuubkist om zo een centje te verdienen. Ik voelde in die tijd veel onzekerheid en wilde het graag goed doen voor mijn baas. Ik hield de boel streng onder controle en schoot daar dikwijls in door. Met alle gevolgen van dien. Kinderen die me uitdaagden in hun gedrag; brutaal, uitlachen en  weglopen van hun plek.

Ik was niet de aardigste chef op dat moment. Een harde leerschool? Ja, dat is wel zeker! Op een gegeven moment kreeg ik door wat mijn gedrag voor invloed had op de jongeren. En ik realiseerde me dat ik dát echt anders wilde. Ik veranderde mijn houding in meer soepelheid, meegaandheid, inlevingsvermogen. Wat ook mijn kwaliteiten zíjn. En het fijne was dat door die strengheid meer te laten varen er nog iets anders kwam bovendrijven; Humor! Iets dat ik ook in me heb! En vooral dát heeft me enorm geholpen in de omgang met deze leeftijdsgroep.

Ik genoot van het omgaan met deze jongeren en heb vooral ook enorm veel gelachen. De ervaring dat gedrag bepaald gedrag uitlokt is een zeer waardevolle geweest.

En hoe gaat dat bij jou? Is er humor aanwezig in de opvoeding van jouw (puber)kind? Of trekt het bij jou het bloed onder je nagels vandaan? Ik hoop het eerste en, het tweede zal ook ongetwijfeld aanwezig zijn😉. Ik wens je humor toe bij de opvoeding van jouw (puber)kind. Don’t take life too seriousily, af en toe.
Lachen verlicht en hoe erg zijn sommige zaken? Wij volwassenen zien het vaak erger dan de jongere zelf. Who’s the problem?