Moeder aan de lijn. Zij weet even niet meer wat te doen. Haar puberdochter is verandert van vrolijke meid in een somber meisje. Moeder vol zorgen vroeg zich af: ‘wat moet ik nu doen?’ Ze belde mij.

Het meisje heeft sinds een tijdje een vriendje. Het meisje empathisch van karakter heeft een jongen naar zich toegetrokken die het tegenovergestelde is. Laten we hem dominant noemen. Vriendje bepaalt voor haar wat ze wel of niet mag doen. Welk broodbeleg, met wie ze mag omgaan. Zij moet hem op gezette tijden bellen. Hij bepaalt wanneer.

Het contact met haar vriendinnen wordt minder. Ze heeft steeds minder plezier in de dingen waar ze eerder wel plezier in had. De band tussen de ouders en het kind is sterk. Gelukkig is er (nog) geen sprake van verwijdering tussen hen.

Je kunt je voorstellen hoe dit voor de ouders moet zijn. Je ziet je kind ‘ten prooi’ vallen aan een jongen. Je maakt je zorgen en hebt er geen invloed op. Denk je.

Het volgende gebeurde. De ouders spraken hun bezorgdheid uit naar hun dochter. Vertelden haar letterlijk dat ze vonden dat deze jongen niet goed voor haar was en waarom. Ze bleven de leuke dingen doen met hun dochter die ze altijd deden. Somber of niet.

Moeder stelt mij de vraag of er coaching nodig is om dochter meer weerbaar te maken. Het meisje is zo empathisch dat ze makkelijk dit soort type mensen aantrekt. Moeder herkent het van zichzelf van vroeger.
Ik twijfel. Feit is dat het meisje op dit moment niet openstaat voor coaching, dat is één. Ten tweede geloof ik dat ieder mens recht heeft op zijn eigen levenservaringen. Hoe moeilijk het voor de ouders op dat moment ook is, het wil niet zeggen dat dit meisje er zelf niet uit kan komen. 

Wij spreken af dat moeder nogmaals met dochter in gesprek gaat over eventuele coaching.

Enige weken later een bericht van moeder. Dochter zingt inmiddels weer luid mee met de muziek en is haar blije vrolijke zelf weer. Ze kwam tot de conclusie dat vriendje wel erg veel voor haar bepaalde. Was het zat en maakte het uit.

Moeder bedankte me voor het fijne gesprek dat wij hadden gehad. Het hielp haar de zaken weer even in perspectief te brengen. Je zorgen delen scheelt al een heleboel. Als coach kun je me van alles vertellen, ik oordeel niet en dat geeft een veilige ruimte om te delen wat je delen wilt.

Gedeelde smart…